door Wim Verholt
Nachtegaalgezang
Al enige nachten is een zangvogel bezig de Nachtegaal concurrentie aan te doen. Zodra de schemer begint is het bijna ononderbroken gezang, afwisselend luid gekwetter met prachtige rollers en kwelende geluiden te horen. Het geluid komt uit een rietmoerasje, dat begroeid is met hoog riet en struikgewas en waarvan de oevers nauwelijks te betreden zijn i.v.m. de hoge begroeiing van bramen en brandnetels. De vogel die zijn zang ten beste geeft, maakt met deze zang menigeen danig in de war. Dat bleek dan ook uit de vele telefoontjes met de vraag: “Wat is dat toch voor “gekke nachtegaal” die iedere avond en nacht daar in het riet zingt?” Ongeveer dezelfde opmerkingen bleven regelmatig komen en zelfs ook van elders,waar langs de IJssel eenzelfde geluid werd gehoord en eveneens `s avonds en in de nacht. Dat het geen Nachtegaal was, had men al begrepen, want de zang was niet zo vol en melodieus als van een Nachtegaal.
Nu had ik zelf de vogel al in de omgeving gehoord en gemerkt dat hij de hele nacht in het rietmoerasje bleef zingen tot het licht werd. Ook overdag was de vogel te horen, maar viel dan minder op vanwege de zang van andere vogels. Na nog eens de zang via de bandrecorder te hebben beluisterd, was het wel zeker dat we met de Bosrietzanger te maken hadden. Nog steeds gaat hij onvermoeid voort met zijn zang, terwijl de Nachtegaal al zwijgt.
Als het vogeltje zich laat zien, is het een sprekende gelijkenis met de Kleine Karekiet. Het onderscheid is zo moeilijk te zien, dat we de vogels moeten horen of in de hand hebben om het verschil te ontdekken. En dan geeft alleen een zgn. vleugelformule uitkomst, want er is voor een “ kenner” verschil in de slagpennen te zien.
De gevarieerde en muzikale zang is echter voor de meeste mensen meer dan voldoende. En ik heb gemerkt dat er heel wat mensen zijn, die veel genoegen beleven in het beluisteren van de zang die de Bosrietzanger ten gehore brengt.