Historie

Deze kerk – Onze Lieve Vrouw Tenhemelopneming – is gesticht door Franciscus E.A. baron van Hövell tot Westerflier (1846-1926), en hij heeft kerk en pastorie geheel uit eigen beurs betaald.

In het voorportaal houdt een marmeren gedenkplaat de gedachtenis aan de stichter levend. Buiten, boven de toegangsdeuren, prijkt zijn wapen.
De kerk is een beschermd Rijksmonument (en de ernaast gelegen pastorie een Gemeentelijk Monument).

Sedert 27 januari 1868 is de kerk parochiekerk.

Per 1 januari 2010 is de parochie van Joppe opgegaan in de grotere regionale parochie HH. Twaalf Apostelen. De regionale parochie komt voort uit 12 parochies van het parochieverband Graafschap Zutphen. Anno 2018 bestaat de parochie uit 14 geloofsgemeenschappen, te weten : Baak, Brummen, Borculo, Drempt, Hengelo, Joppe, Keijenborg, Lochem, Olburgen, Ruurlo, Steenderen, Vierakker, Vorden en Zutphen.

Woensdag 24 november 2021 zijn leden van de locatieraad en pastoraatsgroep geïnformeerd door vicaris Hans Pauw over de toekomstvisie van de kerkgebouwen van de Parochie de HH. Twaalf Apostelen. Het voorgenomen besluit is dat 10 kerken gaan sluiten waaronder Joppe.

Eenbeukige kerk

De eerste steen werd gelegd op 4 juni 1866 (de stichter was toen 20 jaar!). Architect was H.J. Wennekers uit Zutphen.

Het is een éénbeukige neogotische kerk in stukadoorstrant, hetgeen wil zeggen, dat de gewelven van stucwerk zijn en niet van steen gemetseld. Het schip van de kerk is 32 m. lang, 13,5 m. hoog en 9 m. breed. De 41 m. hoge toren heeft een achthoekige stenen lantaarn, bekroond met frontalen en een slanke spits. 

De veertien kruiswegstaties in haut-reliëf zijn kleine kunstwerken. De naam van de maker van deze kruisweg is helaas niet meer te achterhalen.

Tijdens de algehele restauratie in 1992/1993 is de kerk van binnen zo geschilderd, dat de sierlijke gotische lijnen prachtig uitkomen.

Boven de deuren (en het hekwerk dat portaal en kerkruimte scheidt) staat aan de zijde van de kerkruimte – dus vanuit het portaal niet te zien – een Bacchusfiguur tussen wijnranken. Een unicum in Nederland, dat zich moeilijk laat verklaren.

Boven dezelfde ingang maar in het kerkportaal hangt sinds 15 augustus 2018 een bronsplastiek van Maria Tenhemelopneming. De Madonna is geplaatst in een mandorla, dat de vorm heeft van een amandel en symbolisch de kosmos uitbeeldt. Maria staat er middenin en haar armen zijn diagonaal uitgestrekt. Haar ene hand wijst naar de hemel en haar andere hand reikt naar de aarde, naar de mensen. Het is ontworpen door beeldend kunstenaar Pieter Snijders.

De lamp in het portaal alsmede de beide buitenlampen naast de hoofdingang zijn een geschenk van de leerlingen van de vlak bij de kerk gelegen St.-Bernardusschool (de “Joppe-school”), aangeboden bij gelegenheid van de restauratie van de kerk.

Rechts achter in de kerk staat de fraaie doopvont, waarop in eikenhout de doop van Christus in de Jordaan staat afgebeeld. Langs de beide zijwanden van de kerk staan eikenhouten beelden: de patroonheiligen van de stichter en zijn broers: Franciscus Xaverius, Otto en Clemens; en van zijn moeder: Ernestina. Typisch is dat de twee andere beelden langs de zijwanden Mozes en Aäron voorstellen.

Op de hoeken van het oude hoofdaltaar staan nu de beelden die eertijds de opgang naar de preekstoel sieren, nl. van de H. Willibrord en van de H. Bonifatius.

Het middenpaneel van de oude Communiebank is bij de restauratie van de kerk de voorzijde geworden van het nieuwe Offeraltaar – het is een voorstelling van het Laatste Avondmaal. De beide zijpanelen van de Communiebank, uitbeeldend resp. de wonderbare broodvermenigvuldiging en de openbaring van de Heer aan de leerlingen van Emmaüs zijn op de oorspronkelijke plaats gehandhaafd. Van de voormalige preekstoel, die nog maar gedeeltelijk aanwezig was, is de credens vervaardigd.

De ramen in het priesterkoor – het middelste is een geschenk van de parochianen – zijn vervaardigd door Th. Lubbers en At. Mesterom te Bunde.

Ter gelegenheid van het 50-jarig priesterfeest van em.-pastoor W.J.J. Grondhuis, in 1998, hebben de parochianen een derde klok aan de Kerk geschonken, alsmede een nieuw Mariabeeld voor het kerkportaal. Dit beeld, in Zuid-Duitsland vervaardigd, is afkomstig uit Kevelaer.

Orgel

Een éénklaviersorgel van de orgelmaker Michaël Maarschalkerweerd werd op 29 september 1889 (Feestdag van de heilige Aartsengel Michaël) in gebruik genomen.

Het was een geschenk van Jonkvrouw Rosamunde van Nispen tot Pannerden, wier wapen hoog boven in het voorfront van het orgel is opgenomen. Zij was een stiefzuster van de stichter van de kerk. Op de voorzijde van de middelste grote pijp (klein prestant 8) staat de volgende tekst: “Deze pijp is gezet door Mej. J. Sinnege, 25 september 1889”. Zij was een zuster van de vierde pastoor, H.H. Sinnege, die in Joppe pastoor was van 20 juli 1882 tot 1 juli 1892. Zij woonde met haar broer in de pastorie. In 1933 werd een elektrische windmachine aangebracht. De orgeltrapper (die ƒ 1,50 per maand ontving) werd eervol ontslagen.

Lustrum 150 jaar Kerk-zijn

In het jaar 2018 is uitgebreid stil gestaan bij de viering van het lustrum 150 jaar Kerk-zijn in Joppe. De gedenkwaardige hoogtepunten zijn:

• de pontificale Hoogmis met Mgr. Woorts, gevolgd door de nieuwjaarsreceptie op 14 januari;
• de herdenking van de ingebruikname van de kerk op 27 januari met pastoor Scheve en diaken Ten Bruin;
• de wijding van onze kerk op 6 mei met pastor Wassink;
• de wijding van het icoon ‘de ontslaping van de Moeder Gods’ door pastor Brenninkmeijer- tevens schilder van het icoon- op 29 juli; 
• op 15 augustus – Feest van de Patrones van de kerk – de wijding door pastoor H. Scheve van het bronsplastiek ‘Maria Tenhemelopneming’ van Pieter Snijders dat hangt in het kerkportaal en de presentatie van het boek ‘150 jaar kerk in Joppe’ dat is geschreven door Froukje Holtrop.  Het bronsplastiek, betreft een initiatief van de jubileumcommissie en is een cadeau van de Stichting Vrienden van de Joppekerk. Voor het boek heeft de Stichting Vrienden van de Joppekerk het initiatief genomen.
• Zondag 9 september was de feestelijke ponticale Hoogmis met vooraf de processie naar Huize ’t Joppe. Kardinaal Eijk, geassisteerd door diaken Ten Bruin droeg de mis op met de concelebranten pastoor Scheve, pastoor Hogenelst, pastor Verweij en pater Auping SJ. Aansluitend werd een heerlijke brunch geserveerd. 
• 19 augustus 2020 is de film ‘De trots van Joppe’ in première gegaan. De film is geproduceerd door Theo Marsman en is gemaakt ter gelegenheid van het lustrumfeest.

In haar jubileumjaar heeft de geloofsgemeenschap het woningproject ‘Een Waardige Woning’, waarvoor de uit Joppe afkomstige priester pater John Auping SJ zich inzet omarmt. Pater Auping, werkt sinds 1977 voor de armsten in Tierra Colorada in het zuiden van Mexico–stad. Met de gulle gift van 7000 euro worden enkele door de aardbeving verwoeste woningen gerestaureerd en verbeterd.

Buitenkerststal

Reeds 46 jaar (2019) siert naast de kerk de buitenkerststal. Vier zaterdagen voor kerstmis wordt er traditiegetrouw door 10 tot 15 vrijwilligers gebouwd. De stal wordt gemaakt van afvalhout van een houtzagerij, het dak wordt gedekt door riet en blad. Het geheel aangekleed met natuurlijke materialen en de omheining van 2 meter hoog gaas maakt het tot een veilig tijdelijk verblijf voor de dieren. Vele bezoekers vinden hun weg naar het Kind in de kribbe te Joppe.

In 2020 en 2021 is er helaas geen buitenkerststal gebouwd vanwege de corona pandemie. De COVID-19 maatregelen laten het niet toe.

COVID-19

In 2020 en 2021 is de wereld en ook de kerk in Joppe volledig in de ban van COVID-19 pandemie. Er worden landelijk en door de kerk passende maatregelen genomen om te kunnen blijven kerken, lees vieren. De kerk is vanwege de anderhalvemeter ingedeeld om mensen op een veilige afstand van elkaar plaats te kunnen laten nemen. Van achter een scherm wordt door de pastor met een pincet de communie uitgereikt. Bezoekers moeten hun handen ontsmetten bij het betreden van de kerk en bij het naar de communie gaan. Er is een mondkapjes-en ventilatieplicht.
In 2020 is met Kerst de kerk volledig gesloten. Er werd niet gevierd. 1ste en 2de kerstdag konden bezoekers de binnenkerststal bekijken en een kaarsje opsteken. Maximaal 15 mensen werden toegelaten in de kerk. Het digitaal vieren neemt een belangrijke plaats in.

In 2021 zijn we nog steeds volledig in de ban van de COVID-19 pandemie. De mensen moeten nog steeds 1,5 meter afstand van elkaar houden en mondkapjes dragen. Rond kerst mag er tussen 5 uur in de ochtend en voor 17 uur s’middags vieringen plaatsvinden met maximaal 50 kerkbezoekers, wat leidt tot een vervroegde Nachtmis om 15:30 uur.
Tijdens de beide kerstdagen konden maximaal 15 mensen tegelijk de binnenkerststal bezoeken.
Per 25 februari 2022 verdwijnt de mondkapjesplicht en de anderhalve meter tot elkaar.

Kerkhof

Achter onze kerk ligt de met een beukenhaag omringde idyllische begraafplaats waar al sinds het ontstaan van de geloofsgemeenschap in 1868 parochianen zijn begraven. In de loop der jaren is het qua omvang door aankoop van grond gegroeid en later gemoderniseerd.

Het kerkhof kenmerkt zicht door een aantal monumenten: rechts bij binnenkomst het monument voor het Ongedoopte kind (2008), in het verlengde van de entree staat het grafmonument voor de geestelijken die er begraven liggen en daarna zie je het monument van de stichter en zijn nazaten.

Opvallend is ook het oude grafmonument van Braakman (1873) , de eerste secretaris van het eerste kerkbestuur, die als vervanger optrad namens de toen nog jonge stichter, Frans E.A. Baron van Hövell tot Westerflier en Wezeveld. Of wat minder opvallend het graf van Gradus Jansen (1967), landarbeider en koorzanger, welke is geschonken door de parochianen. Ook staat er nog het oorspronkelijke dodenhuisje ofwel lijkenhuisje waar vroeger de overledene werd opgebaard.

Op 2 november – Allerzielen – is het Monument voor het Ongedoopte kind onthuld en gewijd door pastoor F.G.C.M. Hogenelst. Het monument is een respectvol eerbetoon voor alle kinderen die doodgeboren of kort na de geboorte overleden zijn én niet zijn gedoopt waardoor zij volgens het toenmalige gebruik van de kerk niet in gewijde aarde begraven konden worden. De – in 2008 – jonge kunstenaar Toon Rijkers uit Wageningen heeft op basis van de gedachte “Geliefd en geborgen in de palm van Gods hand” het beeld gemaakt uit Duitse dolomieten hardsteen. In een ronde vorm, met een vader en moeder met tussen hen in een geborgen kind is het leed liefdevol vorm gegeven.

1ste Pinksterdag 31 mei 2009 is de urnenmuur gewijd door pastoor F.G.C.M. Hogenelst. De urnenmuur bevat 36 nissen dat plaats biedt per nis voor twee urnen van 30 cm hoog en maximaal 16 cm breed.

In 2011 was er het grote kerkhofproject waarbij alle graven opnieuw zijn geïnventariseerd. Van de zerken die geruimd konden worden, zijn 27 markante zerken gerestaureerd en te koop aangeboden. Daarmee is het bijzondere karakter van het kerkhof met haar beeldbepalende grafmonumenten behouden. Daarnaast zijn ook alle graven van kleine paaltjes met een nummer voorzien.

Aan de achterkant van het lijkenhuisje is een open Mariakappelletje gecreëerd.
Er staan een bankjes om te rusten en te bidden in de nabijheid van Maria. Pastoor Hogenelst heeft 26 oktober 2014 het Mariabeeld gewijd.

Pastorie

Op 28 mei 2011 is de grondig gerestaureerde en verbouwde pastorie ingezegend door pastoor F. Hogenelst.

Een deel van de pastorie wordt verhuurd en het andere deel zal door de geloofsgemeenschap gebruikt worden voor onder andere het gezamenlijk koffie drinken en vergaderingen. De garage is verbouwd voor het secretariaat en het oude tuinhuisje heeft plaatsgemaakt voor een schuur van de tuingroep.  In de pastorie hangt het kruis dat de pastoor de geloofsgemeenschap, namens het pastorale team heeft aangeboden ter gelegenheid van de opening van de gerestaureerde pastorie.