(door Frans Zwarts, Werkgroep Liturgie en Pastoraat KRI)
Joden, Christenen en Moslims: Leren en bidden.
In deze vakantiemaanden wordt er veel gereisd naar andere landen met hun kathedralen, heiligdommen en tempels. Je bent onder de indruk van zo’n andere wereld met eigen sfeer en cultuur. Wat vreemd is boeit en roept vragen op. Die ontmoeting van culturen is er ook meer en meer in eigen land. In de grote steden en op vele plaatsen worden ontmoetingen georganiseerd van mensen met een verschillende culturele en religieuze achtergrond, b.v. gezamenlijke maaltijden, muziekfestivals, discussiebijeenkomsten. Raden van Kerken, Platforms voor Levensbeschouwingen en Religies, wijkraden en Burgerlijke Gemeentes zijn vaak de initiatiefnemers. Bij deze ontmoetingen zijn een paar thema’s, die telkens terugkeren: heb respect voor elkaar en samen werken aan gerechtigheid en vrede. ‘Dat is waar we voor bidden, dat is wat we moeten leren’.
In de traditie van Israël worden de volkeren aangeduid als ‘bené Noach’, zonen van Noach. Op grond van de Tora zijn voor de volkeren fundamentele levensbeschouwelijke opdrachten geformuleerd, de ‘Zeven Noachitische geboden’: je onthouden van 1.afgoderij, 2. van vervloeken van Gods Naam, 3. van bloedvergieten, 4. van ontucht, 5. van diefstal, 6. van eten van een deel van een levend dier en het 7e betreft de noodzaak van eerlijke rechtspraak. De Noachitische geboden bieden zo criteria, waaraan een samenleving wordt getoetst.
Ze hebben ook een belangrijke rol gespeeld in de jonge kerk, welke ontstond uit de ontmoeting van Joden en volkeren. We lezen daarover in Handelingen 15. Onze huidige samenleving vraagt, dat we elkaar beter leren kennen om met elkaar te kunnen leven. Religies en culturen zijn verschillend. Daarom is onderling respect vereist. Maar we kunnen leren van het gedachtegoed, dat ieder heeft over eerbied voor het leven en voor de Allerhoogste, God. Luisteren naar elkaar, met de houding van bidden en leren, is de weg die we hebben te gaan.