De parochie H. Willibrord bestaat uit 1750 parochianen en het gemiddelde kerkbezoek ligt tussen de 60 en 150 kerkgangers op een gewone zondag. Geografisch bestaat de parochie uit het dorp Hengelo en zeven buurtschappen.
De bevolking van Hengelo is voor ongeveer één derde katholiek. In de parochie zijn zo’n 150 vrijwilligers actief, die in zo’n 35 werkgroepen onderverdeeld zijn. Er is een actieve pastoraatgroep en die zijn primair verantwoordelijk voor alles wat met de vieringen te maken heeft. Ze coördineren een aantal werkgroepen waaronder de misdienaars en acolieten groep. Daarover valt iets leuks te vertellen: Het liep niet zo goed met die misdienaars, Daarop is besloten om afscheid te nemen van iedereen die er niet zo’n zin meer in had. Dat werd een groots feest. Ze zijn met zijn allen naar het museum in Nijmegen gegaan en daarna gaan eten en ze hebben een erg gezellige dag gehad. De weggaande misdienaars werden ontzettend bedankt voor hun inzet van de afgelopen jaren. In de maanden daarna kwam er opeens een hele ris nieuwe aanmeldingen. Nu zijn er zóveel misdienaars, dat (er) bij sommige vieringen drie meelopen, anders komen ze zo weinig aan de beurt.
Jongeren van 12 tot 16 zijn in alle parochies moeilijk te bereiken. In het Jeugdberaad bedachten ze de actie ‘Met de kerk de berg af’. Ze wilden met 25 jongeren gaan skiën. De beschikbare 25 plaatsen waren in no time geboekt. Het begon natuurlijk met een dienst en iedereen die meeging nam zijn ouders, broertjes en zusjes mee, die nieuwsgierig waren. Na de dienst werd er gediscussieerd of het met de kerk nu bergopwaarts of bergafwaarts gaat, aan de hand de tien geboden die Mozes van de berg had meegenomen. Twee van de tien geboden werden uitgekozen om over te discussiëren. Daarna ging men met vijf auto’s vol skiën (de berg af). Het was bijzonder geslaagd. Veel jongeren kenden elkaar van te voren niet, maar aan het eind van de dag was het ijs gebroken en was het erg gezellig. Na afloop wilden de jongeren zelf graag ideeën inbrengen waarover het de volgende keer zou kunnen gaan en wat men samen zou kunnen doen.
Op donderdagmorgen is de inloopochtend. Dat is gewoon koffie drinken voor de gezelligheid. Dit wordt gerund door een vaste groep vrijwilligers. Minimaal 15 mensen komen regelmatig. Af en toe komt daar een spreker om een bepaald onderwerp uit te diepen.
Een belangrijk kenmerk van het karakter van de geloofsgemeenschap van Hengelo is de gastvrijheid. Iedereen is welkom. Als iemand in Hengelo komt wonen, wordt die door de bezoekersgroep bezocht met een bloemetje. Ze vertellen iets over de kerk en de nieuwe bewoner wordt welkom geheten in de kerk. Eéns in het jaar wordt er een avond gehouden voor mensen die nieuw zijn in de parochie. Daar is dan iemand bij van het pastoraal team en dan wordt uitgelegd wat er allemaal te doen is in de parochie en hen wordt gevraagd iets te vertellen over zichzelf. Daarna wordt hen gevraagd of ze het leuk zouden vinden om iets in de kerk te doen. Gewoon om hen een gevoel van welkom te geven en te laten weten dat iedereen het leuk zouden vinden om hen zondags in de kerk te zien.
Een dierbaar plekje in het kerkgebouw is voor velen de Mariakapel, als je binnen komt links van de grote deur. De kapel is iedere dag geopend, gescheiden van de kerk door een hekwerk. Vrijwilligers zorgen elke dag voor verse bloemen. Het is erg uitnodigend, echt zo’n plekje waar je als je voorbijloopt, even een kaarsje op gaat steken.
De kerk heeft een heel verbindende functie, dat zie je aan de concerten die georganiseerd worden. Gemiddeld komen daar 150 tot 200 mensen uit eigen parochie. Met Kerstmis was er een doorlopend concert en de hele dag door kwamen er wel 1000 mensen. Bij het Sint Maartensfeest waren alle schoolkinderen uitgenodigd en toen kwam zelfs de Heilige Maarten op het paard de kerk binnen. Alle kinderen liepen naar de St. Remigiuskerk (de protestante kerk)en dronken daar chocolademelk. Dat geeft veel verbondenheid. Er ligt historisch wel wat frictie met de protestante kerk, maar nu wordt daar zo veel mogelijk mee samengewerkt.
De fusie maakte in eerste instantie de mensen boos. Ze dachten echt dat hun kerk werd afgenomen. Er zijn een tweetal bijeenkomsten geweest waarin mensen hun verhaal kwijt konden en vragen konden stellen. Bij de eerste sessie was het echt mopperen. Daarna heeft het kerkbestuur bedacht dat als het dan toch moet gebeuren, ze iets wilden bereiken waar iedereen wat aan heeft en dat ze Hengelo levend en actief willen houden. Ze zijn daarna actief gaan deelnemen aan de fusie. Dat was een hele omschakeling. Eens in de 6 weken is er na de kerkdienst; de zogenaamde fusiekoffie en dan blijven er gemiddeld 50 à 60 man. Dan wordt verteld wat er allemaal speelt. Er zijn nog steeds mensen die het niks vinden, maar de feitelijke vragen zijn goed te beantwoorden. Veel stress ontstaat door de onbeantwoorde vragen. Het bestuur zoekt antwoorden en dat neemt veel onrust weg. Zo is er uitgezocht of je nog steeds geld aan je eigen parochie kan nalaten, dat niet naar de grote hoop verdwijnt. Dat blijkt dus heel goed te kunnen. Je kunt in je testament laten opnemen dat het geld bestemd is voor een bepaald doel en dan kan niemand daar wat aan veranderen.
Het Kerkbestuur probeert de pastores zoveel mogelijk te ondersteunen, omdat er voor 3 en een halve pastor in 12 parochies heel veel werk ligt. Zo proberen ze vooral voor de jongeren het een actieve rol te geven. Want zelf zijn ze altijd de vader of de moeder van… Als er dan iemand van de pastores er bij is dan voelen de jongeren dat anders en is het veel toegankelijker. Een actieve geloofsgemeenschap die zelf veel doet is levend, veerkrachtig en uitnodigend en daar doen de pastores graag aan mee.