door pastoor F. Hogenelst namens het Pastoraal Team
“Een Zalig Nieuwjaar…”
is wat we elkaar deze dagen met een handdruk toewensen. Vaak komen daar ook nog andere goede wensen bij. Maar vanaf deze plaats zou ik u –mede namens de collega’s van het Pastoraal Team- van harte willen danken voor de vele goede Kerst- en Nieuwjaarswensen die wij in de afgelopen tijd van velen van u hebben ontvangen, al of niet vergezeld van een aardigheidje; want dat doet ons altijd weer goed! Voor mij persoonlijk komt daar nog bij: Ook hartelijk dank voor de gelukwensen voor mijn verjaardag! Want al is het om te vieren nog steeds een onpraktische dag, toch vind ik het al bijna een halve eeuw lang heel bijzonder om juist op 25 december jarig te zijn.
Met deze jaarwisseling is het eerste jaar van Onze Parochie de Heilige Twaalf Apostelen een voldongen feit. Vorig jaar is op 1 januari, per bisschoppelijk decreet, de samenvoeging gestart en nu zijn we al een jaar met de onze parochie en haar twaalf lokale geloofsgemeenschappen bezig. En er gebeurt werkelijk ongelooflijk veel door veel mensen, zowel voor als achter de schermen, om er een bloeiende gemeenschap van te maken. Het nieuwe bestuur maakt samen met het team werk van het beleidsplan, de pastoraatgroepen pakken dat doorgaans enthousiast op en bekijken hoe ook zij daarmee in de lokale geloofsgemeenschap aan het werk kunnen. Zonder die vele meewerkende handen en meedenkende hoofden was het niet zo gegaan als het is gegaan. Een hartelijk woord van dank en waardering is dan ook zeker op de plaats. We hopen dat we op elkaar kunnen blijven rekenen!
2010 is een bewogen jaar geweest; voor de maatschappij, de politiek, de economie, maar ook voor de kerk: meer negatieve publiciteit is welhaast ondenkbaar. Er zijn mensen geschokt, gekwetst en er zijn mensen weggegaan… teleurgesteld, boos of verdrietig Ik hoop en bid met velen dat er waardig recht wordt gedaan.
Een gelovig gezegde luidt: “Iedere tijd kent zijn genade”. Ik vermoed dat de meesten van ons dat in theorie wel zullen kunnen onderschrijven. Alle tijd is tenslotte Gods tijd; wij krijgen onze dagen uit Zijn hand. De vraag is echter: Wat is nu de genade van het nieuwe jaar? Misschien is het wel; het op weg mogen gaan, het opnieuw op tocht mogen gaan. Maar het gevaar bestaat, dat dat laatste voor nogal wat mensen niet meer dan schone theorie blijft. Want voor de ernstig zieke blijft er tenslotte het ongemak en de pijn en wellicht de uitzichtloosheid. Voor de werkeloze is de maand januari niet zo veel anders dan de maand december van het afgelopen jaar. En allen die een dierbare hebben verloren, mogen dan wel een nieuw begin maken maar dan wel met een blijvend lege plaats aan tafel.
En toch…
Het nieuwe jaar geeft ons opnieuw de mogelijkheid om samen met God en elkaar op weg te gaan. Wij hebben immers de belofte, dat Hij als de Levende met ons meegaat. Johannes noemt Hem het Leven, het eeuwig leven (vgl. 1 Johannes 1:2). In Zijn nabijheid ontvangen wij werkelijk leven. Ook in 2011 mogen wij weer met Christus op tocht gaan, in het vertrouwen dat Hij ons leven zal zegenen. Ik hoop dat wij samen met u van het nieuwe kersverse jaar dat voor ons ligt, weer iets heel goeds mogen maken. Tot iets… in dat nieuwe jaar!