door Willem Achtereekte
Wat was het mooi om bij elkaar te zijn in de Havekedienst van 25 mei 2025. Samen in de natuur of in de kerk, samen onderweg. Want dat was het thema: *Pelgrimstocht*. We zijn pelgrims. Mensen op weg. Onderweg met vragen, met hoop, met zorgen. Onderweg door het leven.
Voorafgaand aan de dienst werden er 3 vragen meegegeven voor de wandeling op het landgoed “t Haveke of voorafgaand aan de dienst in de kerk.
Pelgrimeren – dat klinkt misschien als iets uit een ver verleden. Maar als je goed kijkt, dan zijn we allemaal pelgrims. Ieder van ons is onderweg. Niet alleen van A naar B. Maar van jong naar oud, van zoeken naar vinden, van vragen naar vertrouwen.
In de reacties die u gaf op de drie vragen – Waar ben je onderweg naartoe? Wat brengt jou in beweging? Waar ben je nu op je levenspad? – hoor je dat ook terug.
Waar ben je op je levenspad?
Sommigen van ons zijn bijna aan het eind van de tocht. Anderen beginnen net aan een nieuw hoofdstuk. Sommigen voelen zich in de zomer van hun leven, anderen in de herfst of zelfs in de bonusronde. En toch: we zijn allemaal onderweg. Samen.
Wat brengt ons in beweging?
Soms is het de liefde voor de mensen om ons heen. Voor kinderen, kleinkinderen, voor wie in de knel zit. Soms is het het geloof – één stap per dag, samen op weg met God. Soms is het gewoon het leven zelf, met al z’n ups en downs, z’n vragen en verrassingen.
En waar gaan we dan naartoe?
Sommigen hopen op een nieuwe toekomst. Een veilige plek. Vrede in de wereld, vrede in jezelf. Anderen weten het niet precies. De bestemming is open. Maar wat duidelijk is: we willen onderweg zijn mét elkaar. Niet alleen. Niet afgesneden van anderen, maar in verbondenheid. In contact. In geloof.
Jezus zegt in Johannes 14:6: “Ik ben de weg, de waarheid en het leven.” Dat is eigenlijk precies wat een pelgrim nodig heeft: een weg, een waarheid, een leven. Geen routeplanner, geen zekerheid vooraf, maar wel een belofte. Dat we niet alleen lopen. Dat Hij meegaat. Als gids, als metgezel, als richting.
Pelgrim zijn betekent niet dat je alles weet. Het betekent juist: durven gaan. Je laten raken door wie je tegenkomt. Je ogen openhouden voor wat belangrijk is. Een stap per dag. Soms struikelend, soms zingend. Maar altijd gedragen door iets groters dan jezelf.
Laten we daarom blijven omzien naar elkaar. Niet alleen om iets goeds te doen, maar omdat we elkaar nodig hebben. Omdat vrede begint in het kleine. In een gesprek, een glimlach, een hand op je schouder.
Dus wees welkom, pelgrim. Waar je ook vandaan komt. Waar je ook naartoe gaat. De weg is niet altijd makkelijk maar je loopt ’m niet alleen. Hij loopt met ons mee!
Hartelijke groet,
Gertjan de Pender en Willem Achtereekte
**Gebed**
Goede God,
U kent onze wegen, onze stappen, onze twijfel en ons verlangen.
Ga met ons mee, als gids en metgezel.
Laat ons niet verdwalen, maar steeds opnieuw de weg vinden
naar U, naar elkaar, naar de vrede in ons hart.
Dank U dat we pelgrims mogen zijn,
samen onderweg,
met hoop.
Amen.