door Wim Verholt
Er is veel belangstelling voor de dieren en planten om ons heen, er wordt rekening met hen gehouden, maar zoals soms blijkt, lang niet altijd en overal en ook niet altijd even juist.
Bijna alle dieren en planten zijn afhankelijk geworden van de gedragingen van de mens. De leefbaarheid van mens wordt door allerlei wetten geregeld, bv. jachtwet, vogelwet, milieubepalingen, dierenbescherming en vele andere regels zijn nodig gebleken om de natuur te beschermen. Er is zelfs een speciale bezinningsdag ingesteld, die aandacht vraagt voor het dier, 4 oktober, werelddierendag.
- Wat doen we voor of met de dieren?
- Maken we er alleen gebruik van?
- Dulden we hen om er van te genieten?
- Is het dier er uitsluitend voor de mens?
Er zijn veel vragen, maar inmiddels is wel heel duidelijk geworden, dat de meeste dieren volkomen onafhankelijk zijn geworden van ons gedrag. Dieren hebben speciale levensbehoeften, die soms niet overeen komen met onze wensen. We zullen wat meer ruimte moeten geven in plaats van nemen. Hoe belangrijk het is om de voedselketens in de natuur te handhaven, blijkt uit de geschiedenis die ons leert dat door het verdwijnen van één soort plant of dier tot gevolg kan hebben, dat binnen zeer korte tijd meerdere planten en dieren sterk in aantal verminderen of zelfs geheel verdwijnen. We kunnen planten en dieren niet beschermen door ze te beoordelen als schadelijk of onschadelijk. Het hele oeco-systeem, de hele levensgemeenschap, zal onze aandacht behoeven, dus niet alleen zangvogels beschermen en tegelijkertijd insecten vernietigen is doelmatig, de één kan immers niet zonder de ander.
Het is niet voldoende om te genieten van de natuur, een natuurfilm of prachtig boek, of het eens zijn met de maatregelen van de dierenbescherming of natuurverenigingen, zelfs de wetgeving is niet in staat om plant en dier te beschermen. Het komt op ons gedrag aan, onze onbaatzuchtige belangstelling en medewerking, dan zal de leefbaarheid van ons en de natuur gehandhaafd kunnen worden. Vandaar dat 4 oktober een zinvolle bezinningsdag kan zijn. We krijgen de kans om mee te denken over de bestemmingsplannen van onze streek en woonplaatsen, laten we er gebruik van maken en er voor zorgen dat de overgebleven natuurgebieden nog bestemd blijven als puur natuur.