door F. G. Hogenelst, pastoor
Miljoenen mensen gaan binnenkort weer – of zijn al – op vakantie. Vroeger was Valkenburg al ver, tegenwoordig zoeken velen het over de grens, steeds meer buiten Europa en – ondanks de recessie – ook steeds verder en steeds extremer. Zo lijkt vakantie gelijk te staan aan: verre reizen, veel eten en drinken en daarbij ook het nodige geld uitgeven. Maar is dat echt vakantie? Ons woord ‘vakantie’ komt van het Latijnse ‘vacare’ en dat betekent zoveel als ‘vrij zijn voor’, en ‘leeg worden’. Anders gezegd: vakantie is dus heel wat anders dan jagen en jachten, heel wat anders dan vermoeid thuiskomen van een verre reis. Vakantie mag een mens gebruiken om zich te verbazen over de wereld waarin wij leven, om zich te verwonderen over het eigen bestaan en de vele mooie dingen van de schepping. Je mag je
even losmaken van de zorgen van het dagelijks werk om ruimte te krijgen voor nieuwe gedachten en energie op te doen voor een nieuw werkseizoen.
Dat hoeft niet persé altijd duizenden kilometers ver weg te zijn. Ik zelf houd best van wat reizen, zolang het water uit de kraan nog maar drinkbaar is en zolang ik er één van de talen kan spreken die ik leerde op de middelbare school. Maar ook heb ik als scholier en student de vakantie wel gebruikt om te werken..
Het is een relatief rustige periode. Maar dan merk je óók dat het ‘niet op vakantie gaan’ zelfs een zekere ‘meewarigheid’ op kan roepen. Want zowel privé als In de parochie ontmoet ik toch talloze mensen die om een veelheid van redenen niet weg gaan. Oudere mensen, die niet meer kunnen of willen reizen, maar ook jongere mensen die hun vakantiegeld gebruiken voor een goede opknapbeurt van het huis of die willen sparen voor hun huwelijk. Ook in je eigen omgeving, je eigen tuin, het park, het zwembad van het dorp, kun je best goed vakantie vieren, dat wil zeggen: ‘loskomen van de dagelijkse beslommeringen om jezelf opnieuw te vullen met een frisse geest!’
In Egmond Binnen staat de grote Adelbert-abdij van de paters Benedictijnen. En boven
de zijpoort staat geschreven: ‘Deo vacare’ Dat wil zeggen: ‘Vrij zijn voor God’. Zó willen de monniken van Egmond leven. Vrij zijn voor God in hun bidden en hun werken. God en échte vakantie hebben zó alles met elkaar te maken. Als vakantie er is om tot rust te komen, om vrij te worden van alles wat ons bezet houdt, dan hoort God daarbij! Hij wil ons vullen met zijn bevrijdende Geest. Zo wil de goede God onder ons werkzaam zijn. In kracht van die Geest kunnen wij loskomen van ons egoïsme, en vrij gemaakt worden van de vele afgoden die ons onvrij maken. Jezus voer naar een eenzame plek om alleen te zijn, maar het volk kwam dit te weten en zij gingen Hem achterna.
Er ligt weer een heel jaar achter ons. Er is het nodige gebeurd en aan de orde geweest in Kerk en Wereld. Daarover schreven we ook in andere edities van deze bladen. Maar moge de vakantie ons helpen om te evalueren wat geweest is, om te ordenen wat we willen meenemen aan ervaringen en ook om weer leeg te worden voor de vele nieuwe dingen die ongetwijfeld weer op ons af gaan komen. En dat we daar ook nieuwe energie voor mogen krijgen.
Ik hoop dat wij allen, thuis of ver weg, een goede zomertijd moge hebben, een mooie tijd om vakantie te houden; om leeg te worden, opdat de Geest van God ons des te beter kan vullen. Want in kracht van Hem vinden wij pas werkelijk vrijheid!
Beste mensen, als u de komende weken op vakantie gaat, natuurlijk een behouden thuiskomst gewenst! maar ook wanneer u thuis blijft, wens ik u van harte hele fijne dagen toe. Geniet van de vrije tijd en neem tijd om te leven!
En als u een kerk bezoekt, kijk dan niet alleen naar het mooie gebouw en de kunstvoorwerpen die er zijn, maar neem ook even de tijd om bij God te zijn, steek een kaarsje op bij Maria, en dank Hem voor de mooie dingen die Hij ons heeft gegeven.