door pastoor F.G. Hogenelst
Althans dat is het of wordt het binnenkort voor velen van u. En dat is -denk ik- niet verkeerd. We hebben weer een druk en bewogen jaar achter ons. Zowel binnen- als buitenkerkelijk.
Terwijl ik dit artikel schrijf zijn er weer berichten over afgelastte vluchten in verband met de as uit de IJslandse vulkaan met die moeilijke naam en is weer een Tsunamie-waarschuwing afgegeven vanwege een aardbeving in Indonesië met 7.4 op de schaal van Richter. Van de week was er de aanbeveling van de commissie Deetman inzake het misbruik schandaal en de bisschoppenconferentie zal komen met een reactie. En terwijl u dit leest, zijn we hopelijk al weer enkele stappen verder op weg naar… helderheid erkenning en een mogelijke oplossing, Er is veel gebeurd in het voorbije jaar. De twaalf samenwerkende parochies zijn bestuurlijk onder één paraplu gebracht met als naam: Parochie de Heilige Twaalf Apostelen. we proberen samen met de 12 pastoraat-groepen en locatie-raden zo goed als dat lukt de plaatselijke geloofsgemeenschappen te vitaliseren. Daarbij maken we gebruik van de kwaliteiten ter plaatse aangevuld met dat wat wij vanuit andere kerklocaties kunnen delen en samen doen. Er is een nieuwe centraal secretariaat actief ter ondersteuning van de pastores en het bestuur van de 12 locaties. Werkgroepen zijn intensiever gaan samenwerken maar ook het onderhoud van de ons zo dierbare kerkgebouwen kan in de samenwerking nog beter worden georganiseerd. Onze collega Anton ten Klooster is tot priester gewijd en we mochten met hem op weg naar die belangrijke gebeurtenis. We hebben veel nieuwe mensen bereid gevonden om zich enthousiast in te zetten in de pastororaatgroepen en de loctatieraden. Maar we zijn ook mensen krijtgeraakt die teleurgesteld zijn geraakt in de Kerk en haar organisatie, dichtbij of ver weg. Er hebben ook wel mensen bedankt en zelfs afgehaakt, zij kunnen/willen zo niet verder. Dat is natuurlijk erg spijtig.
Tja en dan wordt het vakantie: Het is ook goed om de dingen even rust te gunnen om op hun plaats te komen. Dat zal in uw eigen leven ook wel zo zijn. Ik hoop, ik gun het u, dat u ook in de gelegenheid bent om iets van vakantie te kunnen ervaren. Dat gevoel dat er een even niets meer hoeft, dat je de dingen kunt laten voor wat het is, dat je je wat kunt bezinnen.
En dat je even Gods water over Gods akker kunt laten vloeien en dat je weer nieuwe kracht en energie mag opdoen voor de tijd na de vakantie.
Dat kan zowel ver weg in een strandstoel in de zon met een boek of glaasje in de hand, als in een bootje op een meer of al wandelend over de Veluwe of in Drenthe.
Het kan ook in je eigen omgeving, je eigen tuin, het park, het zwembad van het dorp, ook daar kun je best goed vakantie vieren, dat wil zeggen: ‘loskomen van de dagelijkse beslommeringen om jezelf opnieuw te vullen met een frisse geest!’ In Egmond Binnen staat de grote Adelbert-abdij van de paters Benedictijnen. En boven de zijpoort staat geschreven: ‘Deo vacare’ Dat wil zeggen: ‘Vrij zijn voor God’. Zó willen de monniken van Egmond leven.
Vrij zijn voor God in hun bidden en hun werken. God en échte vakantie hebben zó alles met elkaar te maken. Als vakantie er is om tot rust te komen, om vrij te worden van alles wat ons bezet houdt, dan hoort God daarbij! Hij wil ons vullen met zijn bevrijdende Geest. Zo wil de goede God onder ons werkzaam zijn. In kracht van die Geest kunnen wij loskomen van ons egoïsme, en vrij gemaakt worden van de vele afgoden die ons onvrij maken. Jezus voer naar een eenzame plek om alleen te zijn, maar het volk kwam dit te weten en zij gingen Hem achterna. ..
Ik hoop dat wij allen, thuis of ver weg, een goede zomertijd mogen hebben, een mooie tijd om vakantie te houden; om leeg te worden, opdat de Geest van God ons des te beter kan vullen. En dan kunnen wij vol nieuwe energie en goede moed weer onze activiteiten hervatten: thuis, op school, bij de sport, op het werk en… in de parochie. Alsnog en/of alvast goede vakantieperiode gewenst! En als u op reis gaat, dan een goede reis
en een behouden thuiskomst gewenst!