Helpen bij verlies en verdriet
door Manu Keirse
Op zondag 10 november om 14:30 uur is er in de H. Josephkerk in Lochem een Memorial Event. Tijdens deze bijeenkomst verzorgt klinisch psycholoog Manu Keirse, emeritus hoogleraar aan de faculteit geneeskunde van de Katholieke Universiteit Leuven, een lezing rond het thema ‘Helpen bij verlies en verdriet’.
U bent vanaf 14.00 uur welkom om voorafgaand aan de lezing een herinneringshart met naam op te hangen aan de ‘herinneringsmuur’.
Helpen bij verlies en verdriet
In zijn lezing gaat Manu Keirse in op vragen als “verdriet, wat is dat eigenlijk?”, “Gaat verdriet ooit over?”, “Wat gebeurt er met je als je rouwt omdat je een dierbare verliest?”, “Wat kun je zeggen tegen iemand die verdriet heeft?” en “Waar ligt de grens tussen geluk en verdriet?”.
Aan de hand van herkenbare voorbeelden laat Manu Keirse zien dat rouwen niet gelijkgesteld moet worden aan ‘verwerken’ en afscheid nemen, maar aan het leren op een andere manier vast te houden. Hij stelt dat enkel diegenen die hebben liefgehad ook echt verdriet kunnen ervaren. Hij gaat in tegen culturele opvattingen als ‘de tijd heelt alle wonden’ en ‘het leven gaat verder’. Het is niet de tijd en het leven die genezen, maar hoe mensen ermee omgaan. Iemand die een dierbare heeft verloren, krijgt vaak de vraag: “Heb je het al verwerkt, ben je er al overheen?” Keirse: “Hoe kun je een groot verlies accepteren? Dat kan niet. Als je je kind verliest, raak je daar niet overheen. Je blijft altijd de ouders van dat gestorven kind. Je leert wel met het verlies te leven, maar dat is iets anders dan verwerken of aanvaarden. Mensen vragen mij als rouwdeskundige vaak of ze hun verdriet ooit te boven zullen komen en of er ooit nog een gelukkige dag zal zijn. Ik geloof daarin! Sterven is een moment . Het verlies overleven duurt een hele tijd en het gemis zal nooit echt overgaan. Rouwverwerking is een proces dat bij iedereen anders verloopt. Eerst moet je de werkelijkheid onder ogen zien en vervolgens de pijn van het verlies ervaren. Alles wat je doet om dat te verdringen, verlengt het rouwproces. Een volgende stap in het rouwverwerkingsproces is je aanpassen aan de wereld na het verlies en ten slotte zul je moeten leren opnieuw te genieten en de herinnering aan de dierbare overledene levendig te houden. Ooit zullen de herinneringen aan het leven van je geliefde het moment van sterven en verdriet overstijgen. Verlies overleven is niet loslaten, maar anders leren vasthouden.”
Manu Keirse
De sociaal psycholoog Manu Keirse, die in het dorpje Dudzele onder de rook van het Belgische Brugge als één van elf kinderen in een rooms-katholiek arbeidersgezin opgroeide, staat in België en Nederland te boek als een expert in patiëntenbegeleiding, het omgaan met rouw en verdriet en in palliatieve zorg. Hij is emeritus hoogleraar van het vak ‘Verlies’ aan de faculteit geneeskunde van de Katholieke Universiteit Leuven, was docent aan de faculteit Gezinswetenschappen Odisee Brussel en staatssecretaris bij het Belgische ministerie van Consumentenzaken. Manu Keirse schreef talrijke boeken, waarvan de bestseller ‘Helpen bij verlies en verdriet’ de eerste was. Hij verkocht in totaal 300.000 boeken. Bekende titels van zijn hand zijn ‘Vingerafdruk van verdriet’, ‘Stil verdriet’, ‘Als ik er niet meer ben’, ‘Afscheid van moeder’, ‘Helpen bij ziekte en pijn’ en ‘Van het leven geleerd’. Manu Keirse is getrouwd, heeft vier kinderen (van wie twee pleegkinderen) en negen kleinkinderen.
Herinneringshart
U bent vanaf 14.00 uur welkom om voorafgaand aan de lezing een herinneringshart met naam op te hangen aan de ‘herinneringsmuur’.