‘Veel aspecten van het lijden van Christus begrijpt men pas als men zelf in een situatie van grote beproeving en isolement terechkomt. Zo wordt het bidden van de rozenkrans een zachtheid die ik eerder niet kende.
Jacques Muorad
Getrouw wordt op dinsdagavond in mei het rozenhoedje gebeden.
Aanvang 19 uur.
We sluiten af met een Marialied .
Wat is een rozenhoedje?
Wanneer je één keer het gebedssnoer bidt, dan heb je een rozenhoedje gebeden. Dat bestaat uit het kruisteken, de geloofsbelijdenis, 3 Weesgegroetjes en 5 tientjes van telkens een Onze Vader, 10 Weesgegroetjes en het Eer aan de Vader. Bij elk tientje mediteer je over een mysterie van de rozenkrans. We sluiten af met het kruisteken en een Marialied.
Gijzelaar Jacques Muorad
De rozenkrans is een begrip in tijd van nood. Jacques Muorad, in 2015 priester van de gemeenschap van Deir Mar Moussa in Syrië werd in 2015 door jihadisten ontvoerd en zat vier maanden gevangen. Abouna (wat Vader betekent) Jacques vertelt zijn indrukwekkende verhaal dat opgetekend is in zijn boek ‘Een gegijzelde monnik’. Zijn getuigenis is prangend en hij is eerlijk, bekent zijn angsten, zijn innerlijke leegte, maar ook de kracht van het Jezusgebed en herontdekking van de rozenkrans, dat langzaam samen wordt gebeden met zijn medegevangene Boutros .
Herontdekking van de Rozenkrans
Abouna Jacques vertelt over zijn herontdekking van de rozenkrans en het gebed in zijn boek ‘Een gegijzelde monnik’ dat hem kracht geeft en troost.
uit het boek geciteerd:
‘Teleurgesteld begreep ik uiteindelijk dat God me de genade had gegeven om de kracht van het gebed te ervaren op het moment waarop ik er het meest nood aan had. Voortaan was het aan mij om te bidden voor alle mensen die nog gevangen zaten, waaronder nog steeds enkele van mijn parochianen. Ik was overtuigd van de kracht van dit gebed ondanks de schijnbare dorheid ervan. God had gewild dat ik een tijd van immens lijden beleefde. Ik beselfde hoezeer dit ook een tijd van grote zegeningen was geweest. Daar waar zonde, geweld en marteling overvloedig aanwezig waren, was ook de goddelijke genade onbegrensd aanwezig. Daar was ik een bevoorrechte getuige van.‘
Belofte om Lourdes te bezoeken
uit het boek geciteerd:
Augustus 2015, Palmyra, Syrië
Net zoals elke morgen bid ik de rozenkrans. Drie dagen geleden deed ik een belofte aan Maria: “Als ik vrij ben, ga ik op pelgrimstocht naar Lourdes!” Een wens die zich bijna als een verrassing aan me opdrong: ik ben nog nooit in Frankrijk geweest en de kans dat ik er ooit naar toe ga, is gezien mijn situatie zowat nihil.
April 2016, Cori Italië
uit het boek geciteerd:
‘Ik had belofte gedaan die ik moest houden. Ik ging naar Lourdes om Maria te bedanken voor haar bijstand tijdens mijn gevangenschap en voor mijn bevrijding.
Met vreugde in mijn hart bad ik op de trein de rozenkrans. Met de voorspraak van Maria kan de vrede zich over heel de wereld verspreiden, voelde ik. Ter plaatse wilde ik lang bidden voor de grot, maar de koude winter van Bigourdan en de ijzige vochtigheid die opsteeg uit de rivier lieten dat niet toe. Ik stond niet lang stil bij de grot van Massabielle. Maar terwijl mijn hand over de stenen gleed, voelde ik toch de kracht van alle gebeden die voor mij uitgesproken waren.