door Willem Achtereekte, namens de bedevaartgangers uit Joppe
Vanuit onze geloofsgemeenschap gingen wij, Lolita Hesselink, Annie Huis in ‘t Veld, Hennie Haarman en ondergetekende, getooid met een witte das met logo van de HH. Twaalf Apostelen, per bus, trein of vliegtuig op weg naar Lourdes voor de nationale bedevaart van het aartsbisdom Utrecht. Wij waren niet alleen. Met meer dan 1500 pelgrims gingen wij naar Lourdes.
Vertrek
Op zaterdag 28 april vertrokken Hennie, Annie en ik (Lolita ging de volgende dag per vliegtuig) vanuit Zutphen met een bus, gevuld met bedevaartgangers, waaronder pastor Jaap van Kranenburg. De bus was al gevuld met bedevaartgangers uit Goor en Deventer onder leiding van vicaris Ronald Cornelissen. De bus was comfortabel en gezellig en er werd natuurlijk ook gebeden en gezongen. Het is immers een bedevaart. Onderweg vertelde de chauffeur diverse bijzonderheden over de route naar Tourcoing, de opstapplaats voor de TGV. Het station van Tourcoing is te klein om ruim 900 pelgrims in te laten stappen vandaar dat de TGV in 2 gedeeltes “geladen” werd. Buiten Tourcoing werden de gedeeltes gekoppeld en ging er 1 lange TGV in sneltreinvaart naar Zuid-Frankrijk. In de trein kregen we een rode das, onze bisschop is immers kardinaal, een zangbundeltje, een bedevaartsboekje en een boekje met praktische informatie uitgereikt. Vicaris Cornelissen, hoofdaalmoezenier van de bedevaart, sprak een welkom uit en we baden het Onze Vader en Wees Gegroet. Vervolgens natuurlijk een mooi Marialied. We voelden ons verbonden met allen de treinpelgrims maar ook met de pelgrims die op andere wijze naar Lourdes op weg gingen.
Kennismaking
Voor Hennie en mij werd het de eerste kennismaking met Lourdes, voor anderen een hernieuwd bezoek aan deze bijzondere plaats. Lourdes, de grot in het Massabielle massief, waar in 1858 Maria verschenen is aan Bernadette Soubirous. Het thema van de bedevaart was dit jaar: “Met Bernadette de rozenkrans bidden”. De hoofdkleur in de trein was voornamelijk grijs maar in Lourdes zelf bleken er ook groepen tieners en jongeren zich bij deze bisdombedevaart aan te sluiten.
Lourdes
Na een treinreis van ruim 9 uur naderen we ons reisdoel: Lourdes. Het landschap is veranderd. Ik zie bergen, enkele met sneeuw bedekte toppen. Toen wij in de buurt van Lourdes kwamen werd het Lourdeslied aangeheven. We zingen “ave, ave, Maria” en zo rijd ik Lourdes binnen. Het zou voor mij een ongekende ervaring worden. Vanaf het station gingen we met een bus naar het hotel. Al spoedig bereikte de bus het hotel, gelegen op een heuvel bij de Gave. Het heiligdom ligt op ca. 10 minuten lopen. Even tot rust komen, koffer uitpakken en rusten na een lange dag. De volgende dag moest ik om 8 uur in de Rozenkransbasiliek zijn. Ik was met een medestudente van de pastorale school lector in de Maria Lauden. Indrukwekkend voor een volle kerk met ruim 1000 pelgrims, kardinaal,vicarissen en vele priesters. Dezelfde avond voegden de vliegtuigpelgrims zich bij ons en was er om 20.45 uur een welkomsviering in de grote ondergrondse Pius X- basiliek. Daar zag ik een grote massa rode ( Zutphen met ook nog witte-) dassen, allen deelnemers aan de bisdombedevaart. Daarnaast ook vele andere bedevaartgangers. We waren in ieder geval met 1500 mensen uit ons eigen bisdom gekomen per bus, trein of vliegtuig allen getooid met een rode das om elkaar tussen al die andere pelgrims te herkennen. Zijn Eminentie Willen kardinaal Eijk was de voorganger in de Eucharistieviering, samen met andere bisschoppen en vele priesters. Het werd een enthousiaste en feestelijk viering. Toen deze plechtigheid was geëindigd trokken wij allen naar ons hotel, maar … Het Goot. Werkelijk met bakken viel de regen naar beneden. Ik had daar niet op gerekend, haast niemand had daarop gerekend. Onder de paraplu van een medebedevaartganger bereikte ik door wat onwennig donkere straten het hotel. Door en door nat. Gelukkig werkte de douche goed. Even later warm geworden en droog zocht ik de bar op voor een afzakkertje.
Druk programma
De volgende dag stonden wij al vroeg op, een druk programma stond ons te wachten. Het is voor mij niet meer mogelijk alles op volgorde te vertellen. Iedere dag was er voor ons een Eucharistieviering en/of een andere viering in een van de kerken in het heiligdom. Iedere keer een stimulerende en goede preek door diverse voorgangers. We mochten deelnemen aan een viering bij de grot; een viering met handoplegging, een boeteviering, een kruiswegviering, sacramentsprocessie, een zendingsviering. De laatste was op de laatste dag van ons verblijf in Lourdes. Ook maakten wij een pontificale internationale Hoogmis mee waarin onze kardinaal hoofdcelebrant was en in verschillende talen ons geloof gevierd werd. Iedere avond was er een lichtprocessie. Drie keer ben ik daar bij geweest. Een keer als pelgrim en 2 keer als zanger in het Nederlandse koortje en las de geheimen van de rozenkrans in het Nederlands voor de Nederlandse en Vlaamse pelgrims die deelnamen aan de processie. Al lopend met een kaarsje in de hand baden we de rozenkrans en afwisselend zongen we het Lourdeslied. Bij het Ave-Ave werden de kaarsen omhoog geheven. Een prachtig gezicht. Bij de kruiswegviering stonden we stil bij grote marmeren beelden, opgesteld langs de Gave en baden de bekende gebeden. De laatste dag namen we afscheid van de grot, van Maria. We staken de grote bedevaartskaars op voor onze parochie en al haar gelovigen en vulden flesjes met water uit de grot.
Tevreden
Heel tevreden en blij aanvaarden wij de weg naar huis. Voor mij persoonlijk een eerste keer maar zeker niet laatste keer Lourdes. Kracht en energie heeft het mij gebracht door de ontmoeting met zoveel lieve mensen en intens goede gesprekken en ervaringen. Ik heb natuurlijk niet alles hier kunnen opschrijven. Het is daarvoor teveel geweest. Ik denk dat ik met mijn medebedevaartgangers terug kan kijken op een mooie en rijke tocht. Bij een reünie zullen wij elkaar nogmaals mogen begroeten! Het was onvergetelijk!