Opeens gaat het niet meer: gesprekken, vieringen, zelfs boodschappen doen. De huisarts stelde de diagnose, en dat betekende dat ik voorlopig niet meer mocht werken. Dat was in juni vorig jaar. Een lange tijd van weer opkrabbelen volgde en tegen de tijd dat u dit leest, ben ik weer – naar ik hoop – voor een groot deel aan het werk in de geloofsgemeenschappen. De afgelopen tijd is zwaar geweest maar het herstel gaat heel voorspoedig.
Dat herstel is volgens mij voor een groot deel te danken aan de grote vloed van kaarten, brieven en mails. Al die maanden bleef het maar doorgaan, stopte de postbeambte voor mijn deur met weer een hoeveelheid kaarten en brieven, stonden er weer boodschappen op de mail. De mooie wensen, soms vrolijk en soms ernstig, hebben me enorm goed gedaan. Het heeft me ontroerd dat zoveel mensen meeleven.
Ik wil u danken voor het op deze manier bijdragen aan mijn herstel. Heel veel dank. We ontmoeten elkaar weer spoedig!
Pastor Jaap van Kranenburg