Een moment van biddende stilte om terug te blikken op de voorbije dag of tijd
Ignatius van Loyola, grondlegger van de Jezuïeten
aan de hand van drie kernwoorden: dank u, sorry en alstublieft .
Het levensgebed nodigt je uit om terug te blikken op de voorbije uren, dag of dagen. Om je te herinneren wat je allemaal hebt meegemaakt en om helderder te krijgen hoe je je daarbij voelde. Bedoeling is om je meer bewust te worden van hoe God de voorbije tijd aanwezig was in je leven.
1. Dank u
Eerst je herinneren wat in de voorbije dag reden is om te danken, hoe klein of onbenullig ook. Je bewust worden van datgene dat leven, vreugde, rust, volheid … heeft gebracht. Het gaat hier over sporen van leven. In de mate dat je je er bewust van wordt dat een ervaring, persoon, gewoonte … je doet groeien in je menszijn zal je er ook voor kunnen kiezen om dat soort ervaringen meer plaats toe te kennen in je leven.
Deze eerste fase is de belangrijkste. Danken betekent immers dat je je heel uitdrukkelijk gaat plaatsen in verbondenheid met Diegene waarvan je gelooft dat Hij het leven geeft. In het Frans spreekt men van “rendre grâce” : het suggereert dat je iets teruggeeft van een genade die je voordien gekregen hebt. Biddend danken is erkennen dat je niet zelf aan de oorsprong ligt van je bestaan. Maar dat dit je voortdurend zo maar wordt aangeboden. Hoe meer je kan danken, hoe meer je elk ogenblik van de dag kan beleven als een uitnodiging om dichter te komen bij God.
Indien je weinig tijd hebt kan je je beperken tot het danken.
2. Sorry
Het gaat nu over datgene wat niet goed verlopen is in de voorbije periode. Datgene wat op het niveau van de diepere affectieve bedding leegte, droefheid, onrust heeft nagelaten. Waar jezelf geen bron van leven bent geweest, maar eerder iets van “dood” hebt aangereikt of ervaren.
In de mate dat je groeit in het dankbare bewustzijn dat God aanwezig en werkzaam is in je leven wordt het mogelijk om op zoek te gaan naar je weigeringen om in te gaan op Zijn uitnodiging en om vergeving te vragen. Wie dankbaar in het leven staat heeft vaste grond onder de voeten en geen schrik om de plaatsen van dood in zijn leven onder ogen te nemen.
De vrucht van deze vraag om vergeving is berouw. Berouw betekent dat je er naar verlangt bij te sturen; nog anders gezegd dat je verlangt naar méér leven want dichter bij God.
3. Alstublieft
Het danken en vragen om vergeving maken dat je een fijner bewustzijn hebt van leven en dood. Er is nu plaats voor het maken van voornemens.
Hiermee ga je nog een stap verder in die erkennende en ontvangende houding en in dankbaarheid. Deze derde etappe is het ogenblik om je werkpunten aan te bieden aan de Heer en ook om steun te vragen daar waar je nu met grotere duidelijkheid ziet dat je die nodig hebt.
bron & Facebook
Een voorbeeld om te luisteren en je mee te laten nemen in ’t levensgebed