Hoop zorgt ervoor dat iemand de duisternis van een onzekere toekomst betreedt en in het licht wandelt.
Paus Franciscus
Getrouw wordt op dinsdagavond in mei het rozenhoedje gebeden.
Aanvang 19 uur.
We sluiten af met een Marialied .
Wat is een rozenhoedje?
Wanneer je één keer het gebedssnoer bidt, dan heb je een rozenhoedje gebeden. Dat bestaat uit het kruisteken, de geloofsbelijdenis, 3 Weesgegroetjes en 5 tientjes van telkens een Onze Vader, 10 Weesgegroetjes en het Eer aan de Vader. Bij elk tientje mediteer je over een mysterie van de rozenkrans. We sluiten af met het kruisteken en een Marialied.
Gijzelaar Jacques Muorad
De rozenkrans is een begrip in tijd van nood. Jacques Muorad, in 2015 priester van de gemeenschap van Deir Mar Moussa in Syrië werd in 2015 door jihadisten ontvoerd en zat vier maanden gevangen. Abouna (wat Vader betekent) Jacques vertelt zijn indrukwekkende verhaal dat opgetekend is in zijn boek ‘Een gegijzelde monnik’. Zijn getuigenis is prangend en hij is eerlijk, bekent zijn angsten, zijn innerlijke leegte, maar ook de kracht van het Jezusgebed en herontdekking van de rozenkrans, dat langzaam samen wordt gebeden met zijn medegevangene Boutros .
Herontdekking van de Rozenkrans
Abouna Jacques vertelt over zijn herontdekking van de rozenkrans en het gebed in zijn boek ‘Een gegijzelde monnik’ dat hem kracht geeft en troost.
uit het boek geciteerd:
Herhaaldelijk tijdens onze gevangenschap in Raqqa ervaar ik Gods nabijheid, zelfs als ik wanhopig ben en het gevoel heb dat mijn naasten me vergeten zijn. Misschien huilden ze de eerste dagen van mijn ontvoering om me, maar daarna moesten ze weer verder met hun leven. Ze hebben de bladzijde omgedraaid. Ik voel me zo aan mijn lot overgelaten! Ik ben wel levend, maar alleen. Ik heb de indruk niets meer te zijn voor niemand, amper nog een vage herinnering. Vaak bestoken sombere gedachten me. Dan wil ik zo snel mogelijk sterven. Maar zodra ik begin te bidden, ervaar ik een mysterieuze troost. Ik bid de rozenkrans, maar ook andere gebeden die ik verzin. Of enkele kleine, heel korte zinnen naar het model van het ‘gebed van het hart’, die ik onophoudelijk herhaal. In het diepst van mijn innerlijke duisternis, terwijl ik opgesloten zit in een gevangenis van de groepering Islamitische Staat, ben ik er getuige van dat God daar is.God is dichtbij. God redt me. Mijn ontreddering is extreem, daarvan ben ik me heel bewust. En tegelijkertijd voel ik me gedragen, opgemonterd, getroost, alsof alles licht en draaglijk wordt. Ja, zijn genade is mij genoeg. Dat ervaar ik concreet elke dag. Mijn cel die vaak op een hel gelijkt, krijgt dan de trekken van een kluizenarij. Mijn gevangenschap verandert in een retraite. Mijn depressie wordt een leerschool van overgave en gebed.
In Joppe
In vrede bidden we op vier dinsdagavonden het rozenhoedje in Joppe.
Aanvaang : 19 uur.
We sluiten af met een Marialied.
