De paters Maristen Peter Westerman en Jan Hulshof zijn door pastoor Hogenelst voor 2013 gevraagd binnen de HH. 12 Apostelen voor te gaan in de Eucharistie in verband met het vertrek van pastor Anton ten Klooster. Nieuwe gezichten die we van harte welkom heten. We maken kennis met één van hen en dat is pater Peter Westerman.
Sinds december 2011 woont pater Westerman met drie andere paters Maristen in de communiteit te Deventer.
Nederland telt 30 Maristen en de paters in Deventer behoren tot de ‘jongeren’ qua leeftijd. Denk dan aan 70 plus en onder de 80.
In vogelvlucht vertelt pater Westerman over zijn leven, zijn werk in Deventer en mooie ervaringen uit Berlijn en Rome, ervaringen die hij koestert
Het leven van pater Westerman in een notendop
Ik ben in 1938 geboren in Winterwijk. Mijn vader kwam uit Lichtenvoorde en mijn moeder uit Brabant. Ik ben opgegroeid in de Achterhoek en ging er naar school. De middelbare school volgde ik in Groenlo op het Marianum geleid door de paters Maristen.
Ik kom uit een gezin van 6 kinderen en ik heb één zus, mijn enige en beste! Zij speelde een grote en belangrijke rol in mijn leven en doet dat nog steeds. Samen dragen en trekken we de familie. We zijn ongeveer van dezelfde leeftijd en hebben veel overeenkomsten en belangstelling. Ze geeft mij steun en heeft sympathie en begrip voor wat ik doe. Ook omgekeerd is dat het geval.
Na de middelbare school heb ik twee jaar medicijnen gestudeerd. Maar ik heb me toen toch bedacht. Ik wilde me graag inzetten voor het heil van mensen en dacht dat ik dat beter kon doen als priester dan als arts en zo heb ik de priesteropleiding bij de paters Maristen gevolgd vanaf 1957. In 1964 ben ik tot priester gewijd. Helemaal vreemd was dat niet omdat in onze familie van vader en moederskant priesters waren. Ik wilde leven binnen een gemeenschap die een missie activiteit had en dat werd de Congregatie van de Paters van de Maristen.
Maar het liep anders; ik kreeg de opdracht om verder te gaan studeren in de filosofie en ging naar Rome en de R.K.- Universiteit van Nijmegen. In Nijmegen ben ik afgestudeerd en heb er later gedoceerd.
In 1977 werd ik uitgezonden naar Papoea-Nieuw-Guinea, een eilanden groep in de Stille Oceaan (ofwel de Zuidzee). Daar zijn de Maristen al sinds 1840. Op het seminarie daar heb ik in de priesteropleiding filosofie gedoceerd. In 1984 ben ik verhuisd naar Fiji, is ook een eilanden groep in Oceanië en heb er gedoceerd tot 1991.
Op verzoek van mijn oversten ben teruggegaan naar Europa om mijn bijdrage te geven aan het Europese opleidingshuis in Leuven, België. Echter in 1993 werd deze taak onderbroken doordat ik lid werd van het hoofdbestuur van de Maristen te Rome. Ik heb dat 8 jaar gedaan tot 2001. Daarna heb ik me voor bezinning 3 maanden teruggetrokken in het trappistenklooster “Mariawald” in de Eifel.
In 2002 brak een boeiende periode aan in Berlijn. Ik werd gevraag daar de communiteit te versterken en had er aanvankelijk geen specifieke taak. Totdat ik gevraagd werd deel te nemen aan het Oecumenisch project voor aidspatiënten. Met de Lutheranen samen verleende ik pastorale zorg aan mensen met de HIV infectie. Achteraf gezien was dat een hele mooie ervaring. Ik ben dankbaar voor die tijd waarin ik mensen met een ernstige, levensbedreigende ziekte nabij mocht zijn.
In 2005 ging ik terug naar Nederland om me aan te sluiten bij de communiteit van Huize Loreto te Lievelde. Ik assisteerde in parochies en had de taak de communiteit te leiden. We moesten het project gaan sluiten en hiervoor waren financiële redenen en de groep nam in aantal af en werd ouder. Het was de bedoeling het huis te verkopen maar dat is nog niet gebeurd.
En dan kom ik in het NU, en ben ik in Deventer beland, waar ik met drie medebroeders woon in de Broederenstraat, vlak naast de Broederenkerk. We hebben als groep een aantal doelstellingen:
- een religieuze woon- en leefgemeenschap te vormen
- hulp te bieden aan de parochie
- iets eigens op te zetten
- de mogelijkheid te bieden om als jongere met ons kennis te maken.
We zijn een gebedsgemeenschap voor bezinning en vorming. De belangstelling zijn we aan het peilen en we kijken en luisteren wat we kunnen bijdragen voor met name de doelgroep volwassenen. De algemene taken van de Maristen zijn veelal op bestuurlijk gebeid en zorgen voor reflectie.
Leesavonden in Deventer
Als communiteit beginnen we samen de dag en eindigen samen de dag. Ieder heeft zijn werk en levert zijn bijdrage. In de herfst hebben we een aantal leesavonden. We lezen gezamenlijk mystieke teksten onder mijn begeleidingen deze worden besproken.
Dat zijn vier avonden op 22 en 29 oktober, 5 en 19 november. Deze avonden zijn van 19.30 tot 21.00 uur.
Waarschijnlijk komen in de Adventstijd ook enkele bezinningsavonden.
Mooiste herinnering
Op de vraag wat de mooiste herinnering is kan ik zeggen; mijn tijd in Berlijn. Vooral het stukje pastoraat in het ziekenhuis waarbij ik mensen met besmettelijke ziekten heb bezocht was indrukwekkend. Bijvoorbeeld:
Ik betrad een kamer en de meneer vroeg bij, ‘Wie bent U eigenlijk ?’. Ik ben Peter Westerman en ik kom u bezoeken. Ik ben priester van de Katholieke kerk.
Ik kreeg een hoosbui van onvrede over de RK.-kerk over mij heen. Hoe slecht ’t allemaal was.
Ik hoorde het aan en zei ‘Hier kom ik niet voor, maar ik kom voor u. Ik wil weten hoe het met u gaat.’ Alle ruis viel weg en dan begint het gesprek. Roerende verhalen. Zeer intens en als priester kon ik iets doen! Het delen van de blijde boodschap aan de aidspatiënten was zeer boeiend en indringend. Door te luisteren gebeurt er toch iets. Hij heeft ook iets mystieks want hierin speelt de dimensie van God mee. God die innig verbonden is met de mens, hetzij dichtbij of veraf. Met dankbare verwondering kan ik hierop terugkijken.
Zo heel anders maar toch weer ontroerend was mijn ervaring in 2000 in Rome tijdens de Wereld Jongeren Dagen. Ik heb uren de biecht van jonge mensen gehoord en vele levensverhalen beluisterd en dan samen mogen bidden met de jongeren. Het is iets om heel dankbaar voor te zijn, dat je dat mag doen.
In verbondenheid met God wens ik u te ontmoeten in de Heilige Mis.
p.s. 2 november Allerzielen gaat pater Peter Westerman ons voor in de Heilige Mis.
Marijke Heeren Jansen op de Haar zegt
Een indrukwekkende cariëre als priester en ik ben heel blij dat wij met zo’n bevlogen en dierbaar mens de eucharistie mogen opdragen, in een tijd waar geloof soms zo ver van de mens lijkt te staan, maar waarin we veel kracht en vertrouwen nodig hebben om te blijven geloven in de goedheid van de mens.
Welkom in Joppe!
Astrid van Mourik Broekman-Kleiss zegt
Wat fijn dat u bereid bent omze parochie te komen helpen. Van harte welkom.Wat een hoeveelheid prachtige gevarieerde perioden van uw leven hebt u mogen ervaren. Heel bijzonder dat u deze ervaringen meebrengt en wij daar de vruchten van mogen plukken. Veel plezier, geduld en courage in deze nieuwe periode. groet, Astrid