• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

RK Kerk Joppe

Onze Lieve Vrouw Tenhemelopneming

  • Home
  • Historie
  • Vieringen
  • Vacatures
  • Contact

Ontmoet Fons Zandbelt, priester

14 september 2024 Door Gemma van der Linde

“Ik wilde er voor de mensen zijn.”
Fons Zandbelt, priester


Pastor Fons Zandbelt heeft 28 juli 2024 zijn 60 jarig priesterjubileum gevierd met een feestelijke  Eucharistieviering in de H. Nicolaaskerk te Schalkaar. Als hoofdcelebrant is pastor Zandbelt samen met vicaris Ronald Cornelissen voorgegaan.
Fons Zandbelt is in veel vieringen in Joppe voorgegaan. We kennen hem als fijne en rustige priester, die zijn parochianen nabij is, maar wie is ‘Fons’. Een aantal vragen zijn aan hem voorgelegd. We spreken af om elkaar te tutoyeren.

1. Fons, je bent 17 juni 1938 geboren in Lettele en komt uit een groot katholiek gezin bestaande uit vader, moeder en 10 kinderen. Je groeide op met 4 broers en 5 zussen. Hoe was het geloof in het gezin aanwezig en in hoeverre heeft dat je roeping tot het priesterschap gevormd? Hoe voelt dat voor jou?

Als ik terugkijk weet ik niet hoe ik tot de keuze ben gekomen. Het hangt samen met meerdere factoren zoals de manier van geloven bij ons thuis en in de parochie, waar ik al vroeg misdienaar was. De eerste 12 jaar weet ik niet wat er in mij gebeurde. Alles wat met het geloof samenhangt heeft bijgedragen tot mijn roeping. Het bidden thuis en in de kerk.
Ik begreep al vroeg dat God geïnteresseerd is in ons mensen door de vele Bijbelse verhalen en dat Hij het goed met ons voorheeft. Het was eerst ‘verstandelijk’ en ging het om de uiterlijke kant. Later volgde meer bewust het hart. Voor mij is het Geloof zelf het fundament van het leven geworden.
Ik wilde dan ook iets doen in het leven wat met het geloof samenhing. Dat was het basisgevoel. Ik wilde er voor de mensen zijn.
Maar wat ik al jong als misdienaar rondom de liturgie meekreeg speelde mee. Daarnaast vond ik zingen ook mooi. Mijn vader en mijn oudste broer zaten bij het koor.
‘God is een God van Liefde’ en ik heb ook nooit aan God getwijfeld.
Mijn oom was priester en ook twee neven zaten al op het seminarie. Eén was zes jaar ouder en met hem had ik veel contact. Ik vond het mooi zoals hij ermee bezig was. Omstreeks mijn 10e jaar kwam ik aarzelend er voor uit dat ik priester wilde worden. Ik wilde niet te vroom lijken, thuis werd het goed ontvangen. In onze familie met geestelijken vonden we het ‘gewoon’.

Persoonlijke ontwikkeling

1 april 1945 mocht Fons voor het eerst naar de lagere school, maar na de lagere school verschoof de start van het schooljaar naar 1 september. Rond zijn 13e (1951) ging Fons op advies van zijn Heeroom voor een tussenjaar naar Deventer. Een soort plusklas “6A’ om alvast talen en wiskunde kennis op te doen. Op zijn 14e is Fons in september van het jaar naar het klein seminarie in Apeldoorn gegaan waar onder ander pastoor Grondhuis o.a. ook les gaf.

Het eerste jaar starten er wel 100 leerlingen en we zaten met 24 leerlingen in de klas. Door het volgen van het tussenjaar was Fons de beste van de klas. Alles ging hem gemakkelijk af en had daardoor tijd voor sport, waar hij van hield en waar hij goed in was, met name turnen. Maar ook voetbal was geliefd en stond hij in de voorhoede. “Ik had heel veel plezier.”, beaamt Fons.

In de 3e en 4e klas werd het zwaarder, zat in het gymnasium groepje en Fons moest met meer inspanning de lessen volgen. De cijfers daalden een beetje, maar hij is nooit blijven zitten. Hij was blij toen het klaar was.

In 1958, inmiddels 20 jaar ging Fons naar het groot seminarie, eerst in Dijnselburg voor 2 jaar, en daarna in Rijsenburg-Driebergen, nu gemeente Utrechtse Heuvelrug en volgde er de lessen Theologie en Filosofie. De filosofie lessen waren boeiend en daar ging het onder andere over ‘Waar toe dient het leven?, Wat is hebben en zijn?’, daar werd bij stilgestaan. Ook de theologie lessen als kerkleer en kerkgeschiedenis waren interessant.

Fons: ‘Vooral de lessen op het groot seminarie hebben me gevormd tot priester. De sfeer onder de priesterstudenten veranderde ook. Het witte boordje werd gedragen. Door de klerikale sfeer kreeg ik problemen met mezelf. Ik twijfelde, vroeg me af ‘ben ik wel geschikt’. Maar de leerkrachten stelden me gerust en zeiden ‘het komt wel goed’.
In het gehele sociale gebeuren voelde ik me ongelukkig en kon moeilijk meedoen maar
ondanks de moeilijke start als kapelaan bij een pastoor groeide het zelfvertrouwen. Ik vond de liturgie mooi maar had een hekel aan de preken. Door als klasgenoten jaarlijks bij elkaar te komen waar we onze zorgen deelden, gaf dat ons moed.

Huisbezoek

Fons: ‘Wat mij altijd bijzonder heeft getrokken was en is het huisbezoek. Het was belangrijk de mensen hun verhaal te laten doen en te laten uitpraten. We moeten mensen nabij zijn en de mensen moeten zich veilig voelen. Het is heel bemoedigend als de mensen aan het slot van het gesprek zeggen “Ik ben toch blij dat je geweest bent.” Het was een nieuwe ervaring en voor mij een nieuwe vorm van pastoraat’

De Biecht

Fons: ‘Met de feestdagen in mijn eerste priesterjaren kwam men biechten want dat hoorde erbij. Was niet altijd inspirerend. Maar wanneer er kwetsbaarheid werd getoond bij de belijdenis, werd het wel bemoedigend.

Liturgie Fons: De liturgie vind ik mooi maar ik heb altijd moeite met het preken gehouden. Helaas is dat altijd zo gebleven. Ik was een beetje jaloers op de mensen bij wie het zo makkelijk afging.

2. In 1964 ben je tot priester gewijd. Wat was de spreuk bij je priesterwijding en wat heeft deze voor je betekent en betekent het nog steeds iets voor jou?  Heb je in de roeping je eigen stem ‘geluid’ gevonden ?

Er is bij de wijding van priester geen spreuk meegegeven, maar ik heb wel een prentje met de Bijbeltekst. ‘Dank breng ik aan Hem die mij sterkt. Christus Jezus, onze Heer, dat hij mij vertrouwen heeft geschonken door mij in zijn dienst te nemen. (1 Tim 1,12)

Prentje ter gelegenheid van de Priesterwijding in 1964


19 juli 1964 vond de priesterwijding plaats in Arnhem in de Sint-Walburgiskerk te Arnhem. En tijdens de eerste jaren vond de vorming als priester plaats en groeide zijn zelfvertrouwen door de ontmoeting met de parochianen.

Waar Fons enorm door wordt geraakt en ontroerd, is dat hij door de parochianen zo wordt gewaardeerd en dat zij aan hem teruggeven ‘dat ik zo eenvoudig ben gebleven’.

Fons: ‘Dat heb ik altijd wel gevoeld, maar dat het me wordt gezegd, maakt duidelijk dat het zo belangrijk is. Mijn familie verbeeld zich niets. Mijn zus Mieke was maatschappelijk werkster en is 4 jaar geleden overleden. Mijn jongste zus Ria was wijkverpleegster en ook heel sociaal. Zij heeft mij na het herseninfarct bijgestaan en was bij alle gesprekken aanwezig.’

Fons: ‘Zo’n 20 jaar gelden hadden we met broers en zussen een gesprek over hoe zij het hebben ervaren toen ik net priester was en later.
Ze vonden dat ik uit een vreemde wereld kwam! Maar ik heb in de jaren 70 een cursus gevolgd in Haarlem dat werd verzorgd door een jezuïet. Dat ging over “gevoelens”. Toen werd ik me pas bewust hoe belangrijk het was en is dat er gevoelens zijn. Dat je gevoelens mag uiten in een groep en dat je leert te luisteren naar gevoelens. Dat heeft mij veranderd en dat hebben mijn broers en zussen goed opgemerkt.’
Door deze nieuwe kennis ontstonden er nieuwe vriendschappen die er nu nog steeds zijn.

3. Wat is het grote verschil met pastoor zijn NU en toen je startte als kapelaan?

Heilige Alfonsus, spreekt me erg aan . Hij heeft zich ingezet voor de armen en kwetsbaren van toen. Verder geeft Fons aan bewondering te hebben voor Titus Brandsma, waarbij het Titus ging om de menselijke waardigheid. Iedere woensdag gaat hij voor in de Titus Brandsmakapel te Deventer-Colmschate.

Iconenhoekje

Fons heeft een iconenhoekje met diverse iconen waarvan er één ‘Verrijzenis-icoon’ (midden) is geschilderd door Paul Brenninkmeijer, priester.  Verder o.a. een icoon van Petrus & Paulus, die goed met elkaar konden en de Heilige Drie-Eenheid (links-boven).
Het icoon Christus heeft Fons gekregen van wijlen kardinaal Simonis en rechtsonder staat Maria met Kind op het icoon. Allen vergezellen Fons.



TAU-kruis

Zijn liefde gaat ook uit naar zowel het beeld als het evangelie over de Terugkeer van de Verloren Zoon van Rembrandt van Rijn en het Bijbelverhaal over de gelijkenis van de verloren zoon uit het Nieuwe testament. Het verhaal werd verteld door Jezus Christus en staat in Lucas 15:11-32.
Fons zegt hierover: ‘Ik ben gevoelig voor het verhaal want de vader heeft de zoon nooit verworpen. We mogen terugkeren bij de vader.’

Boven de kamerdeur hangt het TAU-kruis van Sint Franciscus van Assisi, betrokken en geboeid door de sociale kant van het geloof zoals de schepping, vrede en zorg voor de lijdende mens.
We zijn aanvaarde kinderen van God.

5. Zondag 28 juli, toen we het 60 jarig priesterjubileum vierden zong het koor de vaste gezangen uit de Messe de Lourdes. Waarom deze mis ? Hoe vaak ben je in Lourdes geweest? Waarom Lourdes? Wat raakt je? Bezoek je ook andere bedevaartsoorden?

Fons: ‘Het ging niet om Lourdes en ik had een ander voorstel. Mij ging het erom dat de mensen mee konden doen, samen zingen en bidden. En daarin zijn we geslaagd.’
Ben ook met de koets naar de kerk gebracht en mijn broer Bennie is met mij meegegaan. Was ook heel mooi.

Lourdes

Fons: ‘Ter gelegenheid van mijn pensioen ben ik in 2008 voor de eerste keer meegegaan naar Lourdes en daarna nog drie keer. De verbondenheid met elkaar rondom Maria versterkt ons in het geloof.
Ben ook één keer in Kevelaer geweest en regelmatig in Wittem bij mijn vakantievriend pater Henk Erinkveld, priester. Samen hebben we van de vele wandelvakanties genoten.’

Wandelingen

Het was zijn zus Mieke die Fons had meegenomen op een wandelvakantie en zo de eerste ontmoeting plaats vond met bergwandelingen. Vele delen van Europa heeft Fons later met Henk aangedaan, zoals meerdere keren Frankrijk en ook o.a.  Engeland, Noorwegen en Duitsland. Helaas de laatste 10 jaar gaat dat niet meer. Maar Fons heeft ook andere plaatsen en landen bezocht als Moskou, Rome, Assisi, St. Peterburg, Sicilië en Turkije.
Indruk heeft gemaakt zijn tocht vanaf Griekenland naar Jeruzalem. Dat laatste lukte niet helemaal vanwege de oorlog in Israël. Maar via een bus hebben ze toch Jeruzalem en Bethlehem bezocht.
Alles heeft zijn belangstelling, cultuur, natuur en historie en er even uit zijn is gezond. Helaas heeft hij zijn vriend Jan Brinkhof niet bezocht in Peru.

6. Welke gebed bid je graag en wat is je lievelingslied ?

Fons: ‘De Taizé vieringen in Deventer vind ik heel mooi, zowel de gebeden als de sfeervolle liederen. We hebben een hele fijne groep en op woensdagavond om 19 uur komen we samen in de Broederen kerk. Het duurt 30 minuten en er is 7 minuten stilte.

Ubi caritas et amor, Deus ibi est.
Daar waar liefde heerst en vrede, daar waar liefde heerst, daar is God
met ons.

7. Je heb een herseninfarct gehad. Hoe verloopt het herstel en wat heeft het met je gedaan ? Hoe vermaak jij je? Hobby’s?

Fons: ‘Ik was me niet bewust wat me overkwam. Na een paar dagen ziekenhuis volgde de revalidatie van 3 maanden in het St. Jozef. Daar heb ik me heel eenzaam gevoeld in een akelig kil gebouw. Ik was blij dat ik weer naar huis mocht.
Ik heb nu wat moeite om de dag vorm te geven en met het ritme van de dag.’

8. Zou je een kaarsje willen opsteken en wat zou de intentie zijn ?
Fons: ‘Mijn intentie zou zijn te bidden voor innerlijke rust!’

9. Wat zou je de lezers nog mee willen geven ?
Dat iedereen zijn eigen weg mag vinden in de Geest van Christus.  

De Verloren Zoon van Rembrandt van Rijn

Fons Zandbelt, priester ‘onder ons en met ons’ in Joppe
foto’s: Gemma vdr Linde



Gerelateerde Berichten

  • 36e Meditatie op het Evangelie door pater Auping
  • Ontmoet Lenneke Groenevelt – Bouwman
  • Pastor Zandbelt 80 jaar

Categorie: Column, Ontmoet Tags: Lourdes, pastor Fons Zandbelt, pelgrimage, vicaris Ronald Cornelissen

Wij heten u van harte welkom in een van de vieringen in onze kerk of in een van de andere kerken van onze R.K. Parochie HH. Twaalf Apostelen.

Bekijk onze viereningenkalender →

Primaire Sidebar

Ontvang Het Laatste Nieuws

Al meer dan 300 mensen ontvangen wekelijks het laatste nieuws van onze kerk en parochie.

Uw privacy en emailadres is bij ons veilig.

Categorieën

  • 150 jaar RK Kerk Joppe
  • Aartsbisdom Utrecht
  • Column
  • HH. Twaalf Apostelen
  • Jongeren
  • Kerkbestuur
  • Locatieraad
  • Mededelingen
  • Ontmoet
  • Pastoraal Team
  • Pastoraatsgroep
  • Toekomst Joppekerk

Footer

Ontvang Het Laatste Nieuws

Al meer dan 300 mensen ontvangen wekelijks het laatste nieuws van onze kerk en parochie.

Uw privacy en emailadres is bij ons veilig.

Recente Artikelen

  • Zondag 19 oktober d.v. Oecumenische gebedsviering in Joppe
  • 19 oktober – Wereldmissiedag 2025: ‘Wees missionarissen van hoop onder de volken’, paus Fransciscus † 21 april’25
  • Uitnodiging tot het gezamenlijk bidden van de Rozenkrans in Joppe – dinsdag 21 oktober 2025, 19 uur
  • Marcel vindt zijn thuis in Joppe – een feest van geloof, hoop en warmte
  • 12 oktober d.v. een feestdag voor onze geloofsgemeenschap: Doop, Communie en Vormsel van Marcel Groen

Links

  • Herontwikkeling De Joppekerk
  • Parochie HH. Twaalf Apostelen
  • Stichting vrienden van de Rooms Katholieke kerk te Joppe

Caritas

In de voormalige gemeente Gorssel is door enkele kerken de Interkerkelijke Stichting Bijzondere Noden (ISBN) opgericht.

De stichting ondersteunt bij schuldsanering, verstrekt kortlopende leningen en springt bij in geval van acute financiële problemen bij mensen, die buiten de reguliere regelingen of voorzieningen vallen.

Het bestuur van de stichting wordt gevormd door diakenen van de deelnemende protestantse kerken en leden van de RK werkgroep Caritas Joppe.

Copyright © 2025 · Simon Vreeman · Genesis Framework · WordPress

  • Aartsbisdom Utrecht
  • HH. Twaalf Apostelen
  • Jongeren
  • Locatieraad
  • Pastoraatsgroep
  • Ontmoet
  • 150 jaar RK Kerk Joppe